Medicine of the Person
is een op relaties gerichte benadering van de geneeskunde, die elke persoon waardeert als een onverbrekelijke eenheid met zijn lichamelijke, psychologische en spirituele dimensies. Daarbij wordt ook rekening gehouden met de plaats die deze persoon inneemt in zijn lokale gemeenschap en in de samenleving als geheel.

Even voorstellen

‘La Médecine de la Personne’ (Nederlandse titel ‘Radicale therapie’) is de titel van een Frans boek uitgekomen in 1940 en geschreven door dr. Paul Tournier, huisarts in Geneve. Het viel hem op - in een tijd dat de psychosomatiek nog in de kinderschoenen stond - dat de benadering van ziekte uitsluitend orgaan gericht was. Er was daardoor geen zicht op de patiënt als geheel, als compleet mens met behalve een lichamelijke, ook een psychologische en een geestelijke dimensie.

Hij nodigde collega's uit alle specialismen plus een aantal filosofen uit, om zich samen met hem over dit probleem te buigen. Hij organiseerde daartoe jaarlijkse bijeenkomsten, die vanaf 1947 internationaal werden: the International Group of Médecine de la Personne.

Dr Paul Tournier overleed in 1986. Collega's en vrienden zijn doorgegaan met het organiseren van de jaarlijkse ontmoetingen. Dit werd een platform voor huisartsen en medisch specialisten om samen na te denken over de geneeskunde van heel de persoon, en de vragen die vanuit de praktijk zich hierbij voordeden te bespreken. Het internationale karakter met daarbij de mogelijkheid om kennis te maken met de praktijk in andere landen gaf de conferenties een culturele openheid. Naast de internationale groep hebben zich ook nationale groepen gevormd in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. In de Verenigde Staten zijn ook geestelijken lid van
Médecine de la Personne.

Médecine de la Personne bepaalt hoe men staat in de relatie arts-patiënt, zij kleurt de benadering van de patiënt onafhankelijk van het specialisme van de arts. Door deze benadering is de arts zich voortdurend bewust van de persoon als compleet mens deel uitmakend van een gemeenschap. De orgaangerichte en psychologische benadering maken integraal deel uit van Médecine
de la Personne. Bovendien wordt rekening gehouden met de achtergrond van de patiënt en hoe de patiënt sociaal en geestelijk geworteld is. Zegt Aristoteles niet dat het het geestelijke is wat een mens tot mens maakt?

Naast de professionele relatie is
Médecine de la Personne ook met name gericht op het persoonlijk contact met de ander. Deze beroepshouding op zich heeft al een therapeutische en preventieve werking. Zij vereist behalve beschikbaarheid ook een luisterend oor en grondige zelfkennis.
De groep heeft haar christelijk karakter behouden, maar staat ook open voor zorgverleners met andere levensvisies die deze christelijke waarden onderschrijven.

Aan de ene kant geven de professionele, wetenschappelijke lezingen betekenis aan de conferenties van Médecine
de la Personne. Aan de andere kant ontstaat er ook een persoonlijke verbondenheid met elkaar bijvoorbeeld door de gemeenschappelijke dagopeningen en de uitwisselingen in kleine groepen over de lezingen en dat wat deze persoonlijk losmaakten. Doordat men samen een aantal dagen optrekt ontstaan er talrijke persoonlijke contacten.

In het prille begin van de ontwikkeling van de psychosomatische geneeskunde speelde Médecine de la Personne een voortrekkersrol. Maar ook nu behoudt zij haar actualiteit. Dat is met name van belang omdat we in een samenleving leven die gekenmerkt wordt door medisch-technische vooruitgang en bezuinigingen in de zorg. De kans bestaat dan dat ziekte wordt gezien als een biologisch disfunctioneren dat met technische middelen te verhelpen is. Hierdoor kunnen menselijke waarden in de verdrukking komen. Médecine
de la Personne biedt een tegenwicht aan deze visie.

De deelname aan de conferenties van Médecine de la Personne was altijd voorbehouden aan artsen en hun partners. Nu wordt lidmaatschap ook opengesteld voor andere zorgprofessionals die de waarden van Médecine
de la Personne onderschrijven.

Madeleine Rüedi-Bettex

De inhoud van websites die onder de links staan vallen niet onder onze verantwoordelijkheid. We verwijzen naar deze organisaties, omdat ze verwantschap hebben met onze organisatie.